วันพฤหัสบดีที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

แนวทางในการสัมผัสชีวิตและเยี่ยมกลุ่มย่อยวิถีชุมชนวัด



แนวทางในการสัมผัสชีวิตและเยี่ยมกลุ่มย่อยวิถีชุมชนวัด
อัครสังฆมณฑลท่าแร่ – หนองแสง
                                            

ในการเรียนรู้เกี่ยวกับวิถีชุมชนวัดซึ่งพวกเราทราบดีว่าเป็นทั้งศาสตร์และศิลป์ มีทั้งทฤษฎีและปฏิบัติ ในการอบรมเราได้รับความรู้ แนวคิดและหลักการที่มีความสำพันธ์กับวิถีชุมชนวัดว่าทำไมต้องมีวิถีชุมชนวัด
ในอัครสังฆมณฑลท่าแร่ – หนองแสง พวกเราได้เริ่มใช้วิธีการวิถีชุมชนวัดในการฟื้นฟูชีวิตสัตบุรุษของพวกเราอย่างเป็นทางการย่างเข้าปีที่ 8 แล้ว มีการบริหารจัดการทำให้เกิดกิจกรรมในกลุ่มย่อยต่าง ๆ ทั่วอัครสังฆมณฑล จากการเริ่มวิถีชุมชนวัดร่วมกันนี้ทำให้สัตบุรุษได้มีประสบการณ์จริงในการดำเนินชีวิตตามกระบวนการวิถีชุมชนวัดมากบ้างน้อยบ้างแต่ก็ถือว่าเราได้เริ่ม จนถึงเวลานี้บรรดาสัตบุรุษของพวกเรามีข้อมูลหลายอย่างที่เป็นประโยชน์ มีผลดี มีการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ครอบครัว และชุมชนถือว่าเป็นประสบการณ์ที่มีคุณค่าจากการดำเนินชีวิตจริงในวิถีชุมชนวัดนี้ พวกเขาได้นำทฤษฏีไปปฏิบัติในชีวิตจริง ซึ่งพวกเราสมควรที่จะปรบมือยกย่องชมเชยในความพยายามของพวกเขา ซึ่งอาจจะไม่เหมือนตามแบบที่เรารู้ แต่พวกเขาได้ทำจริงๆ


ข้อควรระวัง
1.      ในการสัมผัสชีวิต เยี่ยมกลุ่ม และร่วมประชุมกลุ่มย่อย เราต้องเปิดใจให้กว้าง ในการสังเกต
     และเรียนรู้ประสบการณ์ความเชื่อของพวกเขา
2.   ค้นหาความสำคัญในการดำเนินชีวิตในวิถีชุมชนวัด มีการเริ่มก่อตั้งวิถีชุมชนวัดอย่างไรการแบ่งปัน   พระวาจามีความสำคัญกับชีวิตและชุมชนอย่างไร? 



การเป็นแขกที่ดีและช่วยให้คนอื่นเติบโตพร้อมกัน
1.ในฐานะผู้สังเกตการณ์ ถ้าเราเห็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง เราไม่ควรแสดงความคิดเห็นหรือวิจารณ์ แต่เราพยายามหาเหตุผลและพยายามเข้าใจ
2.ในการมีปฏิสัมพันธ์กับชุมชน ถ้าชาวบ้านต้องการถามความคิดเห็นหรือข้อเสนอแนะในการแก้ไขปัญหาที่พวกเขากำลังเผชิญจากพวกเรา ถ้าเป็นไปให้เราแบ่งปันประสบการณ์ของพวกเราที่คล้าย ๆ กันมากกว่าการให้คำแนะนำหรือเสนอแนะ
3.ในฐานะผู้เยี่ยมเยียน เราควรจะเห็นคุณค่าและยอมรับสิ่งดี ๆ ที่พวกเราได้เห็น ได้ยิน หรือถ้าพบสิ่งที่ไม่ถูกต้องก็ขอให้เงียบไว้
4.หลังจากจบการร่วมประชุมกลุ่มแล้ว เราควรให้กำลังใจแก่พวกเขาในการดำเนินชีวิตตามแบบวิถีชุมชนวัดที่เต็มเปี่ยมด้วยความเชื่อ มากกว่าทำให้พวกเขาเสียขวัญ
5.การจดบันทึกเป็นสิ่งจำเป็น แต่ถ้ามารำพึงและจดบันทึกทีหลังจะให้คุณค่ามากกว่า

ขอให้ได้รับประสบการณ์ดี ๆ จากการสัมผัสชีวิตและร่วมประชุมกลุ่มย่อย ขอพระอวยพร
 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น